اولین درب اتوماتیک

اولین درب اتوماتیک

 درب‌های خودکار یا اتوماتیک به درهایی گفته می ‌شود که باز و بسته ‌شدن در آن‌ها به صورت خودکار انجام می‌گیرد و نیازی به دخالت انسان نیست. نسل ابتدایی درب اتوماتیک در دهه هفتاد میلادی توسط یک دانش آموز اهل اوهاییر آمریکا ابداع شد. بسیاری معتقد بر این هستند که سر منشأ این ایده، تبدیل انرژی بخار، خواص هوا و گاز به انرژی حرکتی بود که در ۲۰۰۰ سال پیش توسط هرون فیزیکدان و ریاضیدان بزرگ یونانی در اسکندریه مطرح شده‌ است. از مزایای استفاده از این درها آسان ‌تر شدن ورود و خروج افراد (به‌ ویژه برای افراد ناتوان، مسن و معلول) است. همچنین با استفاده از آن‌ها در مکان‌ های پر رفت ‌و آمد می‌توان تا ۳۵ یا ۵۰٪ در مصرف انرژی صرفه‌ جویی کرد. معمولاً می‌توان سرعت باز و بسته شدن این درها را با توجه به نیاز محل، شد آمد، فصل سال یا ساعت‌های شبانه ‌روز تنظیم کرد.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید استفاده از انواع درب اتوماتیک در واقع از یونان باستان آغاز شده است. حدود ۲۰۰۰ سال پیش، یک ریاضیدان یونانی به نام هارون اسکندریه (Heron of Alexandria) نخستین درب اتوماتیک شناخته شده را اختراع کرد. او دو کاربرد مختلف برای این نوع درب در نظر گرفت. در این روش مقداری آب توسط آتش در معبد شهر حرارت می‌دید و پس از چند ساعت، فشار حاصل از بخار آب در یک ظرف برنج ساخته شده جمع شده و موجب می شد تا آب به مخازن مجاور درب پمپاژ شود.

اولین درب اتوماتیک

این ظروف به عنوان وزنه ای عمل می کردند که از طریق یک سری طناب ها و قرقره ها، درهای معبد را در زمانی که مردم برای عبادت می آمدند باز می کردند. هارون برای باز کردن دروازه اصلی شهر نیز از روش مشابهی استفاده کرد.

پس از گام های اولیه‌ی یونانیان به سمت سیستم درب اتوماتیک، تا قرن بیستم که این محصول رواج پیدا کرد، توسعه‌ای اتفاق نیفتاد. در سال ۱۹۳۱ دو مهندس آمریکایی به نام‌های Horace H. Raymond و Sheldon S. Roby اولین دستگاهِ دارای چشم الکترونیکی برای باز و بسته کردن یک سیستم درب اتوماتیک را ایجاد کردند. اختراع آنان در رستوران Wilcox’s Pier نصب شد. این سیستم باعث سهولت رفت و آمد پیشخدمت ها در حمل غذا و نوشیدنی ها شد. کل سیستم به علاوه نصب آن معادل ۱۰۰ دلار فروخته شد.

اولین درب اتوماتیک

حدود ۶۴ سال پیش، در سال ۱۹۵۴ طی دوره‌ای پس از جنگ همگان به سمت بهینه سازی مصرف انرژی حرکت می‌کردند. یک زوج آمریکایی دیگر به نام‌های Dee Horton و Lew Hewitt درب‌های اتوماتیکی را طراحی کردند که با ایستادن روی نقطه‌ای مقابل درب (پادری) به کار می‌افتاد و درب باز می‌شد. این محصول با نصب در مکان‌های تجاری متعددی مانند بانک‌ها، هتل‌ها و مراکز خرید طی دهه‌ی ۱۹۶۰ بسیار رواج پیدا کرد.

در دهه‌ی ۱۹۷۰ سنسورهای حرکتی اختراع شدند و در سیستم درب های اتوماتیک به کار گرفته شدند. این اتفاق به دلیل کمک به تردد معلولین و باز و بسته شدن درب‌ها به واسطه‌ی تکنولوژی بدون نیاز به دخالت و تماس افراد، توسعه‌ی بی‌سابقه‌ای را در استفاده از درب های اتوماتیک رقم زد.

در دهه‌ی ۱۹۸۰ به تدریج درب‌های گردان، سنسورهای حرکتی و درب های کشویی متداول شدند. در دهه‌ی ۱۹۹۰ درب های تاشو با فناوری سنسور اشعه‌ی مادون قرمز به عنوان متد و سیستم استاندارد شناخته شدند.

پس از گذشت نزدیک به یک قرن و طی شدن این روند جالب توجه، امروزه تکنولوژی تولید درب و کرکره اتوماتیک، درب های صنعتی، کرکره‌های برقی و … در سراسر دنیا فراگیر شده و به خصوص در فضاهای تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند.